Saatlerdir aklımda son cümlen . . . Beynimin kıvrımlarına çarpıp yankılanan , oradan da kalbime yayılan . . . İçime tuhaf bir his getiren . . . Biraz gurur , hafif bir hüzün , içten bir tebessüm , çokça da umut . Hayata dair , dostluğa dair , yarınlara dair . . .
" O çocukları hiç unutma ! " diyeceğim sana . Ben unutmayacağım ! Neyimiz dar , neyimiz eksik diye masaya yatırıp , çözüm bulmaya oturmuşken . . . Bacakları olmayan çocukları önümüzden geçirmesi . . . Ve de ne ironiktir ki , o çocukların can - ı gönülden gülümseyerek . . . Olmayan tek bacaklarının yerine koltuk değneklerini koyarak , bir yerlere yetişmek için hızlı hızlı neşeyle önümüzden geçmeleri . . . " Tesadüf değildi ! " Hani tesadüf diye bir şey yok ya bitanem hayatta ; o çocuklar , sağlıklarına şükredeceğimiz , muhteşem evlatlarımızı hatırlayarak sızlanmayı kesmemiz içindi. . .
Biliyor musun ? Sen kelimelerin arkasına saklanmak zorunda hissetmediğim nadir insanlardansın bitanem . Şuraya yazdığım herşeyi yüzüne de söylüyor olabilmek , söyleyebileceğimi bilmek kocaman bir duygu . Ötesini sorgulamadan , getirisini götürüsünü umursamadan . . . Olduğunca , olabildiğince , geldiğince . . . " Neden söyleyebildiği şeyleri yazar ki insan ? " Yani söylemeye yüreği olmayanların işi değil mi kelimelerin ardına saklanmak ? Bu sefer öyle değil , seninle hiçbir zaman değil . Bilirim , şişenin içine tıkıp olabildiğince uzağa fırlattığım , sonra da unuttuklarımı buluşun az değil ! Satır aralarımı bir çırpıda okuman . . . Zor zamanlarımı hissedip de , bir şekilde yanımda olman . . . Karanlık gecelerde ışık , dar zamanlarda umut olman . . . İşte tüm bunlardan dolayı , sana minik bir armağan vermek istedim , bu sefer suya yazmadan . . . 
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Eğer, yorumlarınız kalbinize iyi geliyor ve kendinizi mutlu hissettiriyorsa... Gerekli ve değerli olduğunu düşündürüyorsa size; Sevgiyle paylaşalım...