İZNİNLE

Ankara'da uyku havası vardı.
Karşılaşmasaydık;
Neşeli şarkılar uçuşuyordu ruhumda
İçimde kocaman bir güneş
Özlediğim denizlere gidesim vardı.
Telaşsız günlerin tadını çıkarıp
Artık öylece durasım vardı.
Güzel rüyalara yatacağım uykum...
Şimdiyse,
Uzaklarda kalan hüzünlü melodiler aklımda,
İtişip kakışan kelimeler kalemin ucunda
Soracaklar sana:
" Beni Sevebilir misin?"
Her bir gidenden eksik kalanı
Aramayı bırakıp da,
Beni olduğum gibi;
Tüm yaralarım, kabuklarım ve duvarlarımla?
Kabına sığmayan, yürümeyip koşan,
Mutluyken uçuşan,
Hüzünlendiğinde içine kaçan beni
Tüm çıplaklığımla sevebilir misin?
Bugün Ankara puslu,
Sen güneş toplayadur, istersen yıldız
Ben alıp başımı bi gideyim.
Kocaman güneşimi, neşeli şarkılarımı yüklenip
Pembe hayallerimi yastık yapıp,
Kaldığım yerden uykuma döneyim...