GİDELİM

Hadi Amasra’ya gidelim.

Bu mevsim güzel yağar yağmur;
Hiç durmadan…

Gecesi ayrı, gündüzü ayrı güzel olur.

Fırtınada, elbirliğiyle tekneleri

Çeker balıkçılar karaya.

Balıklarımızı çöplenir, rakımızı içerken

Seyrederiz kudurmuş Karadeniz' i.

Lüzumsuz bir kediyi kovalarken,

İşi başından aşkın adamlar,

Tutamayız kendimizi güleriz.

Güzel bir kahve içer çıkarız,

Artık, neredeyse bomboş sokaklara.
Ama şemsiyemiz olmasın, ıslanamayız yoksa.
Dalgakırana yürümek zor olur,
Olsun! Yürüyelim, korunmaya çalışırken rüzgardan.
En ucunda derin sonsuzluğa bakalım,
İçimiz üşüyerek.
Sonra iliklerimize kadar ıslanıp,
Koşarak dönelim.
Gidip, sıcacık bir duş yapalım.
Sonra sevişelim tükenene kadar,
Uyuyalım diğerinin sıcağında.
Sabah gözümüzü açtığımızda
İlk gördüğümüz güneş olsun,
Perdelerden süzülen.
Akşam ben yokken neler oldu diye
Hayretle baksın etrafa,
Gülelim aptallığına,
Sevişelim.
Sonra gidip, o salaş çay bahçesinde
Kahvaltı edelim.
Bergamutlu çay isteyeyim,

Adam baksın suratıma şaşkınlıkla;

Karadeniz'in göbeğinde

Ege’li oluşuma.

Yola çıkalım sonra.

Tepeye çıkınca, durup bakalım eserimize.

Dua edelim; bir gün yine gelelim diye.

Ruhumuzu bırakalım orda;

Denizin kenarında, uçurumun tam kıyısında,

Geri dönüp almak üzere...